วันที่เบื่อ ท้อแท้กับการเรียนและการทำงาน

อยู่ๆมา หลายๆ วันที่ผ่านมาก็เกิดอาการเบื่อและรู้สืึกท้อแท้กับการเรียน การทำงาน และการทำวิจัย ก็คิดว่าอยู่เฉยๆ ทำอะไรเพลินๆ มันคงจะหาย แต่มันก็ไม่หายแหะ จนมาวันนี้มีเพื่อนใน Social Network คุณ Yothin Manaboon ได้ Wall Post พระราชกระแสรับสั่งจากในหลวงท่านต่อ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล โดยมีใจความว่า

“ตอนนั้น ผมกำลังทำงานอยู่ในสภาพจิตที่แย่มาก ไม่มีกำลังใจจะทำอะไร ท้อแท้กับงานที่กำลังทำมาก ไม่มีใครเข้าใจ เหมือนทำดีแต่ไม่ได้ดี”

ในหลวงท่านเสด็จมาพอดี และท่านเห็นใบหน้าผมไม่ค่อยจะสู้ดี ท่านได้สอบถามจนได้ความว่า ผมกำลังจะท้อแท้กับงาน ท่านจึงตั้งคำถามและรับสั่งว่า

“ท่านสุเมธ ท่านเคยขายเศษเหล็กไหม เศษเหล็กเหล่านั้น เวลาขาย คุณค่ามันต่ำมาก คงได้เงินมาไม่กี่บาท แล้วถ้าเราเอาเศษเหล็กนั้นไปหลอมรวมกันเป็นแท่ง เวลาหลอมนี่ เหล็กมันคงรู้สึกร้อนมาก พอหลอมเสร็จเรานำมันมาทำเป็นดาบ คงต้องนำมาตีให้แบนอีก เวลาตีก็ต้องคอยเอาไปเผาด้วย ต้องตีไป เผาไป อยู่หลายรอบกว่าจะเป็นรูปดาบอย่างที่เราต้องการ ต้องผ่านความเจ็บปวดความร้อนอยู่นาน แถมเมื่อเสร็จแล้วถ้าจะให้สวยดั่งใจ ก็ต้องนำไปแกะสลักลวดลาย เวลาที่แกะลวดลายก็คงต้องใช้ของแข็งที่คมมาตีให้เป็นลวดลายอีก แต่เมื่อเสร็จเป็นดาบที่งดงาม ก็จะมีคุณค่าที่สูงมาก เทียบกับเศษเหล็กคงจะต่างกันลิบลับ
จะเห็นว่า กว่าที่เศษเหล็กไม่มีคุณค่ามากนักจะกลายเป็นดาบอันงดงามนั้น ต้องผ่านอุปสรรคมากมาย ทั้งความเจ็บปวดต่าง ๆ กว่าจะประสบความสำเร็จ ดังนั้น ขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า
ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ และเจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่”

ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล

พอผมได้อ่านพระราชกระแสรับสั่งแล้ว ผมก็รู้ึสึกมีกำลังใจ และแรงใจในการทำอะไรหลายๆอย่าง เพิ่มขึ้นมาเลยทีเดียว และจำขึ้นใจเลยว่า "ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ และเจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น จงอย่าได้หาญคิดทำการใหญ่"

อรุณสวัสดิ์ ในวันที่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยเมฆฝน และวันที่ความหวังและกำลังใจกลับคืนมา